2 Yaş Sendromu Nedir? Nasıl Başa Çıkılır?

2 Yaş Sendromuyla Başa Çıkma Yöntemleri Nelerdir? 2 Yaş sendromuyla Nasıl Başa Çıkılır? 2 Yaş Sendromunda Nasıl Davranılmalı? 2 Yaş Sendromu Yaşayan Anne Yorumları...

2 Yaş Sendromu Nedir?

2 yaş dönemi çocuğun büyüdüğü ve kendisini kabul ettirmeye çalıştığı bir dönemdir. Bebeklik döneminin bitişi, çocukluk döneminin başıdır. Bu dönemde çocuklar bireyselleşmenin ilk adımını atarlar ve kendi varlıklarını ispat etmeye çalışırlar. Fakat çocuklar için doğal bir süreç olan bu dönem, ebeveynlerin korkulu rüyası olabilir.

2 yaş sendromu olarak adlandırılan bu dönem yaklaşık olarak 18 ay civarında başlar 3-3,5 yaşına kadar devam edebilir. Tabi ki bu durum çocuktan çocuğa fark eder. Bazı çocuklar yapısı gereği daha sakin olduğu için bu dönemi daha rahat atlatabilirken bazı çocuklar duygularını daha yoğun yaşarlar ve bu dönemi biraz daha zor atlatabilirler.

Bu dönemde çocuk anne ve babadan bağımsız bir birey olarak kendisini keşfetmeye başlar. Daha önce anne ve babasına bağımlıyken artık kendisini keşfetmeye başlayan çocuk kendi kendine bazı kararları verebilir hale gelir. Aslında anne babasıyla çatışmasının, her şeye itiraz etmesinin sebebi de budur. 

2 Yaş Sendromunun Belirtileri Nelerdir?

• Yemek yememe
• Uyumak istememe
• Söz dinlememe 
• Ağlama, bağırma krizleri
• Öfke nöbetleri
• Aşırı inatlaşma
• Kolay sinirlenme
• İsteklerini ağlayarak yaptırma
• Kendini yerlere atma 

Bir anne gözüyle ifade etmek gerekirse 2 yaş sendromu; olmadık yerlerde, olmadık zamanlarda çocuğun öfke patlamaları yaşadığı, neye tepki verdiğini anne babanın asla anlamadığı, çocuğun zaman mekan fark etmeksizin ara vermeden ağladığı, bu durumu kontrol altına alamadığı için anne ve babanın çaresiz kaldığı ve ömrünüzden en az 10 yıl gittiği dönemdir. Bu dönemde melek gibi olan sevimli çocuğunuz gider yerine bambaşka birisi gelir. 

2 yaş dönemini hafif geçirenler veya bu döneme henüz gelmemiş olanlar için bu yazdıklarım biraz abartılı gelebilir. Ama sizi temin ederim ki kesinlikle abartmıyorum. Bizim gibi bu dönemi zor geçiren anneler ne demek istediğimi zaten anlamışlardır.

Bu dönem hem çocuk için hem de anne babalar için gerçekten zorlayıcı bir dönem. Çocuk bu dönemde istediklerini anlatmak yerine ağlayarak yaptırmaya çalışır. Birçok şeye itiraz eder. Ne söylerseniz tam tersini yapar. İstekleri yapılmadığında  başını yere vurma, anne babaya vurma, eşyaları etrafa fırlatma gibi aşırı tepki içeren davranışlar gösterebilir.

Bu dönemde bizim yaşadığımız olaylardan bazılarını paylaşmak istiyorum. Bir defasında evden dışarı çıkmadığımız halde saatlerce neden dışarı çıkıyoruz diye bağırmıştı. Dışarı çıkmadığımıza bir türlü ikna edememiştik. Dışarı çıktığımızda bütün kapıları gücü yetmediği halde kendi açmak istiyordu. Biz de sabırla bekliyorduk. Çünkü hayır dersek veya biraz yardımcı olmaya çalışırsak başımıza gelecekleri biliyorduk. Bu nedenle dakikalarca kapıda beklediğimiz oluyordu. Ta ki yardımsever birisi sevimli çocuğumuza yardım etmeye kalkışıncaya kadar. İşte o zaman kıyamet kopuyordu. Sonuç yine kendini yerlere atan, öfke patlaması yaşayan bir çocuk. O dönemde asansör düğmesine basmak kırmızı çizgisiydi. Eğer o düğmeye önceden başkası tarafından basılmışsa sonuç yine öfke nöbeti. 

Bunlar yaşadığımız yüzlerce olaydan sadece birkaç tanesi. Anlatırken her ne kadar kontrol edilebilir bir durum gibi gözükse de o anda kontrol etmek sanıldığı kadar kolay değil maalesef. Bir yandan çocuğunuzun insanların içinde sanki bir şey olmuş gibi bağırıp kendini yerlere atması diğer yandan etraftaki insanların olağanüstü bir durum varmış gibi size bakması durumu daha da zorlaştırıyor.

2 Yaş Sendromuna Karşı 5 Etkili Öneri

1. İNATLAŞMAYIN

Bu dönemde çocuğunuzla çatışmaya girmekten ve kendisine zarar vermediği müddetçe onu engellemekten kaçının. Çünkü esas sorun, çocuğun bireyselleşmesine ve özgürleşmesine karşı engeller koyulmasıdır. Çocuk bu yaşta da hala tehlikelerden korunmak için anne babasına muhtaçtır. Ancak katı kurallar çocuğun gelişimini olumsuz etkiler. İstemediği şeyleri yapmaya zorlamayın. Özellikle yemek yeme konusunda çok fazla inatlaşma yaşanabiliyor. Yemek yemesi için arkasından tabakla  koşturmayın ya da televizyon, tablet vb. cihazları açarak yemek yemesi için ısrar etmeyin. Merak etmeyin hiç bir çocuk aç kalmaz sadece o gün daha az yemek yemiş olacak. Kurallar koyup inatlaşmak yerine ona seçenek sunabilirsiniz. Yani ona kararı kendisinin verdiğini hissettirmelisiniz. 

Sizi sinirlendiren davranışlarının sebebi aslında çocuğunuzun bağımsızlığını ilan etmeye çalışmasından kaynaklanmaktadır. Eğer inatlaşırsanız geri adım atmayacağından emin olabilirsiniz. 

2.HAYIR DEMEYİN

Mümkün olduğunca olumsuzluk içeren (bağırma, yapma vb. gibi) kelimeler kullanmayın. Kendisine zarar vermediği müddetçe müdahalede bulunmayın. Denemesine izin verin. 

3.ENERJİSİNİ HARCAMASINI SAĞLAYIN

Bu dönemde çocuklar çok fazla enerjik olurlar. Gün içerisinde mutlaka dışarı çıkarıp enerjisini atmasını sağlayın. Hava soğuk diye dışarı çıkarmaktan vazgeçmeyin. Ciddi bir hava muhalefeti yoksa güzelce giydirip kısa süreli de olsa mutlaka dışarı çıkarın. Evde olduğunuz zamanlarda da çocuğunuzun sevdiği oyunlarla, aktivitelerle birlikte vakit geçirebilirsiniz. En etkili yaklaşım çocukla ilişki kurmak ve etkileşim içinde olmaktır. Oyun aracılığıyla çocukla iletişim kurmak hem eğlenceli hem de daha sağlıklı olur. Çocukla bol bol aktivite yapmak bu dönemi daha hafif atlatmanıza yardımcı olur.

4.DİKKATİNİ DAĞITIN

Alın size altın değerinde bir bilgi. Belki de bu dönemde işe yarayan tek şey diyebiliriz. Kriz çıkacağını hissettiğiniz anda dikkatini dağıtırsanız öfke patlamasının da önüne geçmiş olursunuz. Çocuğunuzun sevdiği bir oyunu oynamayı teklif edebilirsiniz ya da ilgisini çekecek başka herhangi bir şey de söyleyebilirsiniz. 

5.ÖFKE NÖBETLERİNİ YARIDA KESMEYİN

Eğer dikkatini dağıtıp öfke nöbetini engelleyemediyseniz sakinleşmesini bekleyin. Bu çok zor biliyorum ama emin olun uzun sürse de sakinleşecek. Öfke nöbeti esnasında açıklama yapıp onunla konuşmaya çalışmayın. Bu işi daha da zorlaştırır. O sakinleşinceye kadar siz de sakin kalarak onun rahatlamasını bekleyin. Sakinleştikten sonra onunla konuşabilir neden hayır demek zorunda kaldığınızı ona açıklayabilirsiniz. 

Özetle, bu dönemin geçici olduğunu unutmayın. Artık kendi kendine yetebileceğini fark eden çocuğunuz için bu süreç bir bocalama ve geçiş dönemidir. Burada önemli olan nokta, ona ihtiyaç duyduğu desteği sağlamaktır. Davranışlarında tutarsız olan, git-geller yaşayan çocuğunuza karşı sabırlı olup tutarlı davranmak bu dönemi en hafif şekilde atlatmasına ve onun özgüveni yüksek bağımsız bir birey olmasına yardımcı olur.